เรื่องเสียวคุณหนูที่รัก

ผมมีเรื่อเล่าเมื่อตอนที่ผมทำงานอยู่ที่บ้านคุณนายท่านหนึ่งครับผมเป็นคนที่มีอารมณ์ทางเพศรุนแรงชอบดูหนังโป๊ คุณนายมีลูกสาวที่สวยมากน่ารักอีกต่างหากครับ จนผมต้องแอบมองบ่อยครับ ผมเป็นคนขับรถให้คุณนายครับ ส่วยสามีแกเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ครับ ผู้บริหารระดับสูง ผมอยู่บ้านคุณนายอย่างมีความสุข ทีที่พักฟรีอาหารฟรีครับ มีรถให้ขับ ทุกๆเย็นผมจะไปส่งคุณนายกับลุกสาวไปจ่ายตลาดทุกครั้งเลยครับ ทั้งสองแม่ลุกนั้นดูเหมือนกับเป็นพี่น้องกันครับ คุณนายอายุปาเจข้าไปเลข 4 แล้วครับ

แต่ก็ดูยังสาวสวยอยู่คุณ ส่วนคุณหนูที่น่ารักของผมนั้นอายุแค่ 16 ปีเองครับ ผมยอมรับว่าแอบรักคุณหนูมานานแล้วครับ ตั้งแต่คุณหนูเริ่มโตเป็นสาว ยิ่งโตยิ่งสวยมากเลยครับคุณหนูเป็นคนที่สวยเป็นที่หมายตาของหนุ่มทั้งหลายครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นความฝันลมๆแล้วเหมือนฟ้ากับดินก็ตาม ผมหวังไว้ว่าสักวันหนึ่งผมคงไม่xxxคุณหนูให้ได้ครับ จนเวลาผ่านไปความฝันนั้นก็ยังเหมือนเดิม และแล้วโอกาสทองก็มาถึงครับ วันนั้นคุณนายไม่ได้ไปตลาดครับ ให้ผมกับคุณหนูไปที่ตลาดสองคนครับ คุณยังอ่อนหักมากในการซื้อของ จึงให้ผมเป็นผู้ช่วยด้วย หลังจากที่ซื้อของเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วเราก็กลับบ้านกันครับ

ระหว่างทางเกิดฝนตกหนักมากครับ เพราะว่าเป็นหน้าฝน ผมจึงหาที่จอดรถก็ไปเจอตึกร้างแห่งหนึ่งครับ เราจึงหลบฝนอยู่ที่นั่นอยู่นานเป็นชั่วโมงฝนก็ไม่ยอมหยุดผมมทองคุณหนูแล้วเกิดอารมณ์เงี่ยนขึ้นมาครับ ยิ่งอยู่ด้วยกันสองต่อสองในตึกร้างที่ไม่ใครเห็นด้วยแล้ว ยิ่งบทำให้ผมเกิดอารมณ์มาก คุฯหนูใส่กระโปรงสั้นมากด้วยครับ ผมเข้าไปหาคุณใกล้ๆครับ “คุณหนูผมมีอะไรอยากจะสารภาพกับคุณหนูนะครับ คือว่าผมแอบชอบคุณหนุมานานแล้วครับ ” นายพูดอะไรนะนายรู้ตู้วไหมว่าพูดอะไรลงไหม ดูตัวเองเสียบ้างว่าอยู่ในฐานะอะไร” ก็ผมรักคุณหนูนี่ครับ ไม่เกี่ยวกับฐานะไม่เกี่ยวกับความรวยความจน ”

ผมกับคุณหนุพูดเถียงกันอย่างรุนแรงครับ ดังนั้นผมจึงจัดการเข้าปลุกปล้ำคุณหนูจัดการถลกกระโปรงขึ้นไปถึงหน้าท้องครับ ดึงกางเกงในลงมาผมเอานิ้วเขี่ยแตดคุณหนูอย่างหื่นกระหายครับ หีคุณหนูสวยมากไม่มีขนเลยครับ ผมเอาควยจ่อที่รูหีคุณหนูจากนั้นก็กระแทกควยใส่อย่างแรงจนควยผมเข้าไปในรูหีมิดลำ ยิ่งกว่าหนังโป๊อีกครับ ผมเล่นเสียวกับคุณหนูที่ตึกร้างอย่างถึงพริกถึงขิง จนผมเสร็จไปสองครั้งครับ คุณหนูเสร็จไปหลายครับ จนฝนหยุดตก พาคุณหนูกลับบ้าน กลางคืนผมแอบหนีออกจากบ้านหลังนั้นเพราะว่าละอายแก่ใจครับ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *